Succesvol bezoek aan Brouwerij Lindemans
Met 32 deelnemers en gidsen Nestor Evens en Rudi Appelmans bracht de rondleiding van 6 december 2024 een boeiende kennismaking met de geschiedenis, productie en unieke kenmerken van lambiekbieren. Tijdens de interessante inleiding kregen we een korte film die ons de geschiedenis en de evolutie van de brouwerij in kaart bracht met de recente uitbreiding voor opslag in Ruisbroek.
Voor de rondleiding werden we in twee groepen gedeeld. Gelukkig was 32 net deelbaar door 2.
We moesten onthouden dat lambiek een spontaan gistend bier is en ook dat er nog andere gistingen zijn: lage gisting (pilsbieren), hoge gisting (trappistbieren) en zelfs nog gemengde gisting (hoge en spontane die bijvoorbeeld Orval opleveren). We leerden ook dat voor lambiek volgende producten nodig zijn: gerstemout, tarwe, water en overjaarse hop.
We kwamen in de koelruimte waar het brouwsel wordt afgekoeld in een open koelschip. Hier is geheimzinnigheid troef want hier begint het werk van de onzichtbare Brettanomyces Bruxellensis en Brettanomyces Lambicus. Die belangrijke bacteriën zijn enkel aanwezig in het microklimaat van de Zenne. Ze zijn, samen met nog een aantal andere bacteriën, in actie om de spontane gisting in werking te zetten. Merkwaardig is dat alle brouwerijen rond de Zennevallei hun eigen microflora hebben waardoor we ook verschillende smaken krijgen tussen bijvoorbeeld Oude Geuze van Lindemans of die van Boon. Van de koeltafel gaat het naar het eikenhouten vat waar de gisting verder gaat tot de “bom” laat weten wanneer het vat “bomvol” is. Je kan ook, als je even stil bent, de gisting horen en dan is er “leven in de brouwerij”.
We leerden ook nog de verschillen tussen Oude en Jonge Geuze, Oude en Jonge Kriek, Faro en diverse fruitbieren. De grootste productie van de Lindemansbieren is bestemd voor het buitenland. Grote afnemers zijn Frankrijk, China en de Verenigde Staten.
Hét hoogtepunt na al die opgedane kennis was natuurlijk de degustatie in de stijlvolle degustatieruimte. Diverse soorten werden er geproefd en naargelang de proeverijen stegen, stegen ook de geanimeerde gesprekken aan tafel waar druk overleg was welk bier nu juist het lekkerste smaakte. Daarin waren de meningen nogal verdeeld. In elk geval konden we vaststellen dat alle geopende flessen op het einde toch leeg waren.
Met dank aan de gidsen voor de leerrijke namiddag werd deze kennismaking met de brouwerij Lindemans afgesloten met een wijze raad: “in de hemel is geen bier, daarom drinken wij het hier”.
Verslaggever: Herman Cornelis.
Zie foto's in de fotogalerij.
